We ontvangen Gergiev, onze ere-dirigent, dan voor twee spannende concerten.
Of is hij eigenlijk de gastheer die ontvangt in 'zijn' festival?
Het Rotterdam Philharmonic Gergiev Festival.
Alweer de 19e aflevering.
Het is weer eens een festival met een historisch thema, de Eerste Wereldoorlog, maar, zeker in deze week, ook met een sterke link naar de actualiteit.
De strijd in de Oekraïne, de vliegramp die Nederland zo sterk getroffen heeft, de spanningen tussen Rusland en de Navo, het onbegrip voor, de afkeuring van de politiek van Poetin, de manier waarop musici als Gergiev zich verbinden aan die politiek.
Zal muziek kunnen helpen om een weg naar een oplossing, naar beter begrip te vinden?
Worden de concerten 'a cry from the heart of all of us performing against atrocities of war and terrorism' , zoals Gergiev in zijn statement heeft verwoord?
We zullen ons best doen.
Drie concerten in San Sebastian in het quincena musical, met drie verschillende programma's.
Daaromheen waren er ook mooie festivals in Santander, Edinburgh en Grafenegg, waar we onze kunsten mochten vertonen. Moois heeft er nog een leuke impressie van gemaakt.
Komende week volgen nog concerten bij het Beethovenfest in Bonn en sluiten we af in 'onze' zaal bij de Champs-Ëlysées in Parijs, voordat we in Rotterdam het seizoen echt beginnen.
Zo zag ik vandaag nog een lijstje met mogelijke opvolgers van Mariss Jansons in Amsterdam, die ik nog geen van allen in het vizier had. Salonen zou ik me nog kunnen voorstellen, maar dat zou voor het KCO een behoorlijk koerswijizging betekenen. Misschien is Lebrecht gewoon eens niet goed geïnformeerd.
Wij kunnen gelukkig nog een paar jaar met Yannick vooruit.Weliswaar beperkt beschikbaar, maar vele collega-orkesten zijn daar jaloers op. En komende week kan ons eigen publiek hem op dinsdagmiddag in de Doelen bezig zien, met Ein Heldenleben.
Je kunt hele discussies voeren over het belang van concerten in het buitenland, en de balans tussen concerten elders en in je eigen zaal, dat zal zeker hier nog regelmatig ter sprake komen, maar voor het gevoel van eigenwaarde, van trots als orkest, is het wel goed om in festivals, waar vele toporkesten komen, zo te worden toegejuicht.
Het toonaangevende (Engelse) tijdschrift Gramophone, publiceert in haar september-nummer een 'Season Preview 2014-15'. Een vooruitblik op het nieuwe seizoen van de belangrijkste Britse (22), Europese (24) en Amerikaanse orkesten en opera-huizen. Van die 24 Europese hebben ze gekozen voor drie Nederlandse instituten: het KCO, DNO en het RPhO.
De ruimte is beperkt. In ons seizoen is de aandacht gevallen op de Derde symfonie van Brahms, die Yannick half oktober in de Doelen dirigeert. Het wordt het begin van een Brahms-cyclus genoemd, maar, voor zover er van een serie sprake was, is dit eerder de afsluiting, de enige symfonie die we nog niet hadden gedaan. Het programma met David Afkham wordt genoemd (Berg Vioolconcert, Negende Schubert) en Belohlavek met het Vioolconcert van Tsjaikovsky. Drie Mahler-symfonieën (1, 2 en 9) en twee solisten (Tetzlaff en Grimaud).
Een interessante keuze.
Ook bij het KCO krijgt het Vioolconcert van Berg (Artist-in-Residence Kavakos) de aandacht, Jansons met Sjostakovistj 1 en Robin Ticciati. Gelukkig komt hij bij ons ook weer een mooi programma doen. In dit zelfde nummer staat een sympathiek interview met hem: To meet Ticciati is to encounter someone so totally in love with music, and more important, with making musi, that it's hard not to be swept up by his enthusiasm.
Zo kennen wij hem ook als dirigent.
De Wiener Philharmoniker opent haar seizoen met Ingo Metzmacher in een programma met Messiaen en Schubert (Lazarus). De Los Angeles Opera, waar James Conlon de scepter zwaait, combineert Dido and Aeneas (Purcell) met Blauwbaards Burcht (Bartok).
En in Philadelphia, het andere orkest van Yannick, houden ze een St-Petersburg Festival.
Wij halen vanavond Sint Petersburg naar Rotterdam.
