Lahav kwam langs voor een korte opnamesessie.
Er liggen natuurlijk alweer plannen voor een reeks mooie cd's waarin we ons eigen publiek en de rest van de wereld kunnen laten horen waar we mee bezig zijn.
We hebben helaas ook afscheid moeten nemen van een waardevolle en aimabele kracht aan het hoofd van onze artistieke afdeling, Janneke Slokkers. Maar van haar zullen we zeker nog veel van horen.
In een reeks proefspelen hebben alle strijkersgroepen er een nieuwe kracht bijgekregen, zodat er minder beroep hoeft te worden gedaan op remplaçanten. Die aanwas heeft onder de vorige directeur een aantal jaren praktisch stilgelegen. Toevalligerwijze kwam Hans Waege deze weken in het nieuws vanwege een stakingsaanzegging bij zijn nieuwe orkest, het Nationaal Orkest van België, door moeilijkheden rond het personeelsbeleid en het verlies van twintig musici. Ik ken de discussie en ben blij dat wij weer investeren in de musici, uiteindelijk toch het kapitaal van een orkest.
Twee dames voor beide vioolsecties, dat lijkt tegenwoordig haast onvermijdelijk, en drie heren bij de altviool, cello en basgroep. Vrouwelijke bassisten vormen ook nog steeds een minderheid.
Ik heb zelf alleen bij het celloproefspel mogen mee beslissen, en dat is altijd weer een interessante exercitie. Wat vind je belangrijk in het spel van iemand, wie zou je graag als buurman zien, wat zijn zwaktes van het moment en wat is structureel? Want ga er maar aan staan. Degene die als gelukkige uiteindelijk gekozen werd heeft gedurende de dag drie keer voor de commissie moeten spelen, waarvan twee keer achter een gordijn. Pas in de laatste ronde zagen we wie hij was: Clément Peigné.
Een Franse jongen, afgelopen jaar gestudeerd aan de academie van het KCO, met dank aan onze Amsterdamse collega's, en geboren in 1990.
Zo'n moment waarop je je oud begint te voelen.
Ik ben benieuwd of we ze alle vijf al zien bij de zomertournee in augustus.
Maar eerst ga ik van een paar weken vakantie genieten, om met nieuwe energie aan het volgende seizoen te kunnen beginnen.
