En dat betekent: zorgen voor nieuwe aanwas.
Dat nieuwe publiek gaan we volgende maand, zaterdag 13 oktober, opzoeken in de Feniksloodsen, op Katendrecht, onder de naam BLOWN AWAY.
Dat is ook de titel van het laatste album van country-zangers Carrie Underwood, maar ik kan me niet voorstellen dat het daar iets mee te maken heeft. Het lijkt eerder gekozen om aan te geven hoeveel geluid en andere effecten er over de bezoekers zal worden uitgestrooid: blown-away.nl.
Niet alleen geluid overigens. Aan eten wordt in dit indoor-festival ook veel aandacht besteed.
En ik vermoed dat ons aandeel voorbij zal zijn tegen de tijd dat het echt hard gaat worden.
Maar het kan zeker een interessante samenwerking worden met Ted Langenbach en Secret Cinema.
Dat een dj met klassieke muziek spannende resultaten kan bereiken is al vaker gebleken.
DGG, het prestigieuze label, is zelfs met dat uitgangspunt een serie cd's gestart: ReComposed.
En de Remix-Contest die de Berliner Philharmoniker vorig jaar op internet organiseerde mocht er ook zijn: http://remix-contest.berliner-philharmoniker.de/
En het kan een effectieve manier zijn om een breder publiek in contact te brengen met de muziek die wij spelen. En de dj's en andere knutselaars kunnen zo aan de slag met bouwstenen waar de klassieke componisten ook mee hebben gewerkt. Idee voor het RPhO?
Dat zat woensdag bij Matthijs van Nieuwkerk in DWDD, De Wereld draait door.
Een van de meest succesvolle programma's van de publieke omroep, dus een ideale manier om een breed en nieuw publiek te bereiken.
Een kleine minuut Dvorak, uit het hoofd, gedirigeerd door Yannick.
Het was bedoeld als aankondiging voor Blown Away, zo bracht de presentator het, en er zat ook een dj in de studio die aansluitend met de klanken van 'De Nieuwe Wereld' een eigen geluid liet horen. Maar je vraagt je altijd af hoeveel daarvan, in het enorme hoge tempo van het programma, bij de kijker blijft hangen.
Ik begreep wel dat het meteen al in de verkoopcijfers was te merken, en ik geloof ook zeker dat hier een groot publiek voor te vinden moet zijn.
Ik kon er niet bij zijn in de VARA-studio, maar was met een negental RPhO-collega's ook bezig nieuw publiek te werven met ongebruikelijke muziekkeuzes. Geen nieuwlichterij maar juist hele oude muziek, hoewel we ook een aantal bewerkingen in premiere brachten. Woensdag was de aftrap van de serie Lof&Lust, die we als Domestica Rotterdam voor de vierde keer in de Laurenskerk organiseren: http://www.laurenskerkrotterdam.nl/programma/agenda/domestica_rotterdam/
En het was verheugend om te zien hoe steeds meer mensen ons daar weten te vinden en genieten van muziek van componisten als Tomas Luis de Victoria, Claudio Monteverdi, Gesualdo, Giovanni Battista degli Antonii. Toch geen dagelijkse kost voor de meesten van ons. Muziek die te oud is voor een symfonie-orkest maar die we wel heel graag spelen. In een aantrekkelijk, laagdrempelig en toch spannend jasje, met dit jaar teksten van David Prins.
In dit geval overigens zonder jasje, in de vorm van een manlijk naaktmodel, die tijdens het concert enige malen uitgetekend werd.
En met een nazit als belangrijk onderdeel van het concept, waarbij publiek en uitvoerders elkaar ontmoeten.
Contact maken met het publiek gaat tegenwoordig veel via social media, internet en televisie, maar het ouderwetse gesprek is ook nog altijd een manier om mensen aan je te binden.
Zo zijn we op vele manieren, en met vele soorten muziek, bezig om publiek aan te trekken om ze te kunnen verrijken met de kunst die wij belangrijk vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten