We waren vorige week bij de overburen op bezoek.
In de Rotterdamse Schouwburg werd de aftrap gegeven voor het fusiegezelschap met het Ro Theater en Productiehuis Rotterdam: Theater Rotterdam.
Ze presenteren zich op hun website als grensverleggend, vaak interdisciplinair theater en noemen o.a. spelers, dansers, vertellers en journalisten om ontmoetingen te realiseren.
Dat belooft veel goeds, maar musici ontbreken in de opsomming, hoewel je zou kunnen zeggen dat dat ook spelers zijn, of zelfs vertellers.
En we waren als musici van Domestica Rotterdam afgelopen week wel actief bij de doopplechtigheid.
Wat mij betreft zou het goed zou zijn als we ons als overburen aan het schouwburgplein, of dat nu Domestica of het Rotterdams Philharmonisch is, wat vaker door elkaar laten inspireren.
Met dank voor de uitnodiging van Theater Rotterdam.
Voor deze opening speelden we Messiaens beroemde Quatuor pour la fin du temps, als verbinding tussen verschillende teksten rond de thematiek uit In Europa van Geert Mak, samengesteld en geregisseerd door Johan Simons.
Een kwartet 'voor het einde der tijden', door de componist specifiek verbonden met het laatste bijbelboek, lijkt misschien niet het meest toepasselijk voor zo'n feestelijke gelegenheid, maar je kunt het ook als afsluiting van een periode zien. Bovendien is het ijzersterke muziek, een voorrecht om te mogen spelen, en het paste mooi in het verhaal dat verteld werd.
Verteld door een indrukwekkende line up van acteurs en actrices als Pierre Bokma, Jacob Derwig, Elsie de Brauw en de mensen van Wunderbaum. En niet te vergeten de burgemeester.
Aboutaleb toonde zijn redenaarskunsten in een tekst van Ramsey Nasr.
Het is altijd weer bemoedigend om te merken dat er in de politiek ook nog mensen rondlopen die kunst hoog in het vaandel hebben staan en laten zien hoe belangrijk het kan zijn voor de maatschappij en het persoonlijke leven. Een burgemeester om van te houden.
Maar zeker ook de samenwerking met Johan Simons maakte dit voor mij een waardevolle ervaring. We hebben bij Domestica in de loop der jaren al veel ervaring opgedaan met het combineren van tekst en muziek, de laatste tijd vooral in onze serie in de Laurenskerk.
Daar hadden we vandaag nog boeiende discussies met Kaat Haest, die komende woensdag met ons haar tekst gaat voordragen tussen muziek van onder meer Telemann en Kurtag.
En om dan te zien hoe een regisseur van het niveau Simons daarmee omgaat is uiterst leerzaam en inspirerend.
Waar wij meestal van de muziek uitgaan was bij hem nu het uitgangspunt de tekst, waar tot op het laatste moment in gesneden werd. En het mooie was dat veel nog open stond voor discussie en dat de muziek uiteindelijk het laatste woord kreeg.
Tot het moment dat het grote feest begon. Met dj, band, een lichtshow en wat er allemaal bijhoort.
Leuk om daar Mirjam Koen nog even te spreken. Met haar Onafhankelijk Toneel hebben we in het verleden verschillende mooie muziektheaterproducties mogen maken, maar zij zijn helaas bij de bezuinigingen en fusies buiten de boot gevallen. Toch doen ze nog steeds spannende dingen aan de Coolhaven. Extra leuk om dan vandaag te lezen dat ze de ACT-award heeft gekregen.
Gefeliciteerd, Mirjam!
maandag 18 september 2017
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten