Rotterdams

Het was een geslaagde reis, de trip naar Tsjechië en Slowakije.
Geslaagd in de zin van: goede concerten.
Geslaagd in de samenwerking met een dirigent die we nog niet kenden.
De naam van Cristian Macelaru zong al langer rond als talentvol, en Yannick kent hem goed van zijn werk in Philadelphia. Nu weten wij ook wie hij is.

We konden als musici tijdens deze reis ook nader kennismaken en banden verstevigen met de leden van het Gilde, een businessclub die ons orkest dus niet alleen financieel steunt. Ze vormden beide avonden ook een enthousiast deel van ons publiek en ontvingen de Nederlandse ambassadeurs in Tsjechië en Slowakije in hun midden.
Waarmee onze betekenis in het buitenland ook wordt onderstreept.

Maar wat voor de meesten van ons buitenland is is dat niet voor collega Veronika Lénártová.
Zij komt uit Bratislava en heeft zich ingespannen de stad aan ons voor te stellen.
Ook haar familie speelde daarbij nog een actieve rol.
Het komt wel vaker voor dat we het geboorteland van een collega bezoeken en eigenlijk altijd draagt dat bij om zo iemand beter te kunnen plaatsen. In het orkest worden we één gemeenschap, maar ieder bewaart zijn specifieke afkomst en achtergrond.
En je leert nog eens wat. Want ik wist niet dat Hummel uit Bratislava kwam.
Janácek associeerde ik nog wel met Brno, maar als je dan Moravische liederen op straat hoort zingen en spelen komt het toch weer in een ander licht te staan.

Daar kun je als Nederlanders alleen maar jaloers op zijn.
Op de Lijnbaan klinken geen Oud-Hollandse volksliederen.
Wel een Rotterdams geluid komende vrijdag in de Doelen.
Willem Pijper en zijn Derde symfonie.
In de tijd van Eduard Flipse was dat een van de succesnummers van ons orkest en Reinbert de Leeuw herinnerde zich het Concertgebouworkest met Pierre Monteux.
Toen, in de vijftiger jaren, gold Pijper als grootste Nederlandse componist.
Nu horen we te zelden zijn muziek, zeker als het allemaal van de kwaliteit is van deze Derde.
Energieke en frisse muziek met mooie klankcombinaties, is mijn eerste indruk.
Daarnaast spelen we nog een effectief stuk van Peter Jan Wagemans, waarbij ook ander geluid uit de luidsprekers komt en een briljante, humoristische flirt met Beethoven van John Adams.
Geen Rotterdammer, maar in zijn jonge jaren al veel gespeeld door Edo de Waart, dus die hoort er wel een beetje bij. Bovendien wordt de viervoudige solo-partij gespeeld door het Doelen Kwartet, die zich met een bewonderenswaardige moed op de waanzinnig virtuoze partituur storten.
Nu maar zorgen dat wij dat ook nog bij kunnen houden.
Komen dus, als je vrijdag iets bijzonders wil horen!