Samenwerken

Een van de bedoelde gevolgen van de huidige cultuurpolitiek in Nederland zou een nauwere samenwerking tussen Den Haag en Rotterdam moeten zijn. Beide steden worden gerekend tot één grote regio, die in allerlei opzichten sterker zou kunnen worden als gezamenlijk zou worden opgetrokken.

Met een duidelijk zichtbare verandering in die richting worden we regelmatig geconfronteerd als we met het orkest op reis gaan. Vertrok ons vliegtuig in het verleden vanaf Zestienhoven, tegenwoordig moeten we inchecken op 'RotterdamThe Hague Airport'.
Niet alleen samengevoegd in de naam, maar ook maar meteen met een internationale uitstraling.
In hoeverre we als orkesten gaan samenwerken, Residentieorkest en RPhO, zal binnenkort wel duidelijke worden. Deze week al komen de beide gemeentes met een uitspraak over de subsidies voor de komende jaren. En dat is voor heel veel gezelschappen een spannend moment.

Rotterdam heeft in het verleden voor samenwerkingspartners ook al wel over de zuidelijke grenzen gekeken.
Antwerpen is als havenstad een natuurlijk partner en concurrent. In december 2008 hebben beide steden een accoord gesloten over een intensieve culturele samenwerking, maar ik vrees dat daar niet heel veel van terecht is gekomen. Natuurlijk spelen we als orkest nog weleens in België, misschien ook wat vaker sinds Jan Raes en later Hans Waege ons management leiden. Maar er zou toch veel meer kunnen gebeuren.
De nieuwste samenwerking, waarbij ook Zeeland betrokken is, heet 'Rantzee', maar die gaat over iets anders. Hedwigepolders en dat soort zaken.



Samenwerking in het culturele leven kan mooie dingen opleveren.
De Operadagen is een succesvol voorbeeld waarbij elk jaar acht Rotterdamse gezelschappen tot een gezamenlijk programma komen. Op 25 mei barst het festival weer los.
Maar op 11 mei begint al een ander project van twee van deze gezelschappen, De Doelen en het RPhO, onder de titel 'Dossier Brahms'.
Het gebeurt niet zo heel vaak dat zaal en orkest hun programmering zo op elkaar afstemmen, maar dat lijkt me zeer toe te juichen. Of ze het over de uitspraak van de titel eens zijn is alleen nog de vraag.
Sinds wij onze directeuren uit Vlaanderen halen, rijmt bij ons 'dossier' op 'tot hier'.
Maar Brahms blijkt een van de favoriete componisten van Yannick te zijn, die zich dan ook niet onbetuigd laat. Vooral zijn rol op 24 mei is een unicum. Vierhandig aan de vleugel met Nicholas Angelich. Als dat geen samenwerken is!

En voor wie nog meer wil genieten van de veelzijdigheid van onze chef-dirigent bieden de twee concerten met de Rotterdam Philharmonic Strings komend weekend een bijzondere gelegenheid. Hij kruipt dan in een solistische rol achter het klavecimbel voor een van Bachs Brandenburgse concerten.
En dit allemaal tussen repetities en voorstellingen van Verdi's Don Carlo, in het kader van de jaarlijkse samenwerking met De Nederlandse Opera in Amsterdam.

De programmering van een orkest zit vol samenwerkingsverbanden.
Het orkest is een groot samenwerkingsverband.
Daar kan de samenwerking met de collega's uit Den Haag, wat mij betreft, ook wel bij, als daar maar op een creatieve manier invulling aan wordt gegeven.
Zodat het publiek de grote winnaar is.