Philadelphia

We werden als orkestleden afgelopen weekend al op de hoogte gesteld dat er iets stond te gebeuren in de carriere van onze chefdirigent. Details werden niet genoemd en mochten ook niet naar buiten komen, voor het moment van publicatie. Maar het was ons natuurlijk niet onbekend van welke kanten er interesse was voor Yannick.
In de cellokamer werd al voorspeld dat we later die avond, op de borrel om het seizoen af te sluiten, zouden worden getracteerd op toastjes met Philadelphia.

Een delegatie van het Philadelphia Orchestra had al meerdere concerten van ons met Yannick bezocht en zij zijn al jaren op zoek naar een definitieve opvolger van Christoph Eschenbach, die daar geen gelukkige periode heeft gehad. De beide (!) keren dat hij het orkest daar dirigeerde had hij enthousiaste recensies en zijn naam klonk steeds vaker in de pers, samen met die van Vladimir Jurowski, als toekomstige chef-dirigent.
Ik vermoed dat hij inmiddels ook hoog op de verlanglijst staat van de Metropolitan Opera, maar daar is waarschijnlijk nog geen zoektocht gestart naar de opvolging van James Levine. Dat zal ook samenhangen met de ontwikkeling van diens gezondheid.

De vraag voor ons is nu of we blij moeten zijn dat onze chef door een ander orkest wordt ingepikt.
Dat hangt dan van een aantal zaken af.

Zijn functie gaat pas over twee jaar echt in werking, maar tegen die tijd zal hij veel van zijn tijd daar spenderen. Gelukkig heeft hij net bij ons bijgetekend tot 2015. Samen met zijn functie als vaste gast bij de London Philharmonic en zijn eigen orkest in Montreal lijkt er dan weinig tijd over te blijven voor gastdirekties bij andere toporkesten, zoals Berlijn en Wenen, of de operahuizen die hem graag willen hebben. Hoewel, als hij zijn zomers gebruikt om in Salzburg bij de Festspiele opera te doen, zoals de Don Giovanni met de Wiener Philharmoniker in augustus, dan passen er toch heel wat weken in een jaar.

Het Philadelphia Orchestra is een van de 'big five', volgens traditie de vijf top-orkesten van de Verenigde Staten. En traditie hebben ze daar zeker. Een orkestklank, die is gevormd door Stokowski, welbekend van zijn optreden in Fantasia, en verder ontwikkeld door de vele jaren met Ormandy. De strijkersklank is hun grootste troef. De laatste jaren hadden ze met hun dirigenten en hun management wat minder geluk, maar die kwaliteit zit vast in de genen van het orkest. En ik denk dat wij daar ook van kunnen profiteren. Ik herinner me de keren dat Gergiev bij ons dirigeerde, aansluitend aan concerten met de Wiener Philharmoniker. Onvermijdelijk gaat de klank van een orkest in de oren en het voorstellingsvermogen van een dirigent zitten, en daar konden wij ons voordeel mee doen. Ik verwacht dat dat bij Yannick ook gaat gebeuren.
Bovendien kan ik me voorstellen dat we eerder door zalen in het buitenland worden uitgenodigd als we met een dirigent komen, die ook in Amerika zo hoog in aanzien staat.

Ik kan Yannick van harte feliciteren met een glansrijke toekomst voor de boeg.
En het Rotterdams Philharmonisch, die een paar jaar geleden een toen nog verrassende keuze hebben gemaakt, die inmiddels door de internationale muziekwereld volop ondersteund wordt.

En het Rotterdamse publiek dat nog jarenlang kan genieten van de activiteiten van een van de topdirigenten van zijn generatie.

Naar verluidt is hij vandaag in Philadelphia om zijn contract te ondertekenen, dirigeert hij zondag een derde concert met de Achtste Mahler in Montreal en staat hij dinsdag weer bij ons in de Doelen, voor de opnames van een nieuwe cd. Welcome home, Yannick.