Schubert

Pasen betekent voor veel collega's de afsluiting van een drukke tijd, van een Lijdenstijd vol  Bach. Zeker ook voor de gambisten, die her en der in het land weer hun solo's in Johannes en Mattheus konden laten horen.
Wij waren zaterdagavond in Delfshaven met twee van hen dus rijkelijk bedeeld! Maar het meest verrassend was toch wel de bijdrage op het carillon van de Pelgrimsvaderskerk, die vooraf al wat Goldberg-variaties ten beste gaf, waar iedereen op straat dus van mee kon genieten. Community Arts noemen we dat, geloof ik.

Voor mij voorlopig ook even een punt achter Bach en over naar Schubert.
Zijn strijkkwintet staat volgende week op het programma in de kamermuziekserie van het RPhO. Niet alleen een mooie gelegenheid om dat fantastische stuk weer eens te mogen spelen met zeer gewaardeerde collega's maar extra bijzonder door de aanwezigheid van Leonidas Kavakos, die die week ook solist bij het orkest is. In die rol heeft hij al vaak met ons gespeeld. Altijd een groot genoegen en zeer inspirerend. Maar bij kamermuziek gaat de intensiteit van samenspelen natuurlijk nog een paar stappen verder.
Alle reden om mij optimaal voor te bereiden, dus is het voorlopig hoofdzakelijk Schubert wat de klok slaat. En de platenspeler, want ik zal de gelegenheid ook gebruiken om weer wat oude lp's te beluisteren. Niet alleen van het kwintet, want ook ander Schubert-repertoire, wat kan helpen bij het ontwikkelen van een visie op het stuk.

Vandaag, als overgang, even naar gedeeltes van Lazarus geluisterd. Bijna niemand kent deze muziek van Schubert. Het wordt wel zijn paascantate genoemd, maar eigenlijk is het een stuk voor het theater. Het verhaal is verdeeld in drie actes:  dood, begrafenis en wederopstanding. Schubert is helaas halverwege de tweede acte blijven steken. Ik had graag willen horen hoe hij de opstanding in muziek had vertaald. Maar de manier waarop hij al vroeg door het thema van de dood gefascineerd was en behandelde, ook bijvoorbeeld in zijn liederen en missen, vindt vast ook zijn weerslag in de werken uit zijn laatste jaar, zoals het kwintet. Bij instrumentale muziek biedt dat volop ruimte voor speculaties, voor wie daar naar op zoek is. Zit er een verhaal achter de noten?